اصطلاح مرغ هورمونی را حتما در طول زندگی خود بارها شنیده ایم. تصوری که در قشرهای مختلف جامعه وجود دارد و از زبان برخی مجریان برنامه های تلویزیونی و رادیویی هم شنیده شده است. در ادامه به هفت دلیل عدم استفاده از هورمون در پرورش مرغ های گوشتی می پردازیم تا حداقل بتوانیم این غلط رایج در جامعه اصلاح نمائیم.
1- استفاده از هورمون های رشد در اغلب کشور ها بدون مجوز پزشک متخصص برای انسان غیر قانونی است و این قانون در مورد حیوانات نیز صدق می کند.
2- فرآیند رشد، حاصل فعالیت گسترده انواع سیستم های متابولیکی در بدن می باشد که وجود هورمون رشد و اثر تحریک کننده آن بر اندام های بدن، جزئی از فرآیند رشد می باشد و به تنهایی تاثیری در رشد بهینه فرد ندارد.
3- هیچ گاه در تاریخ هورمون رشد طیوری به صورت تجاری تولید نشده است زیرا قیمت تولید 1 گرم از آن چند برابر قیمت خود مرغ است.
4- با توجه به سرعت رشد بسیار بالای جوجه گوشتی در صورتی که بخواهیم سرعت رشد را از این هم بالاتر ببریم حیوان دچار سکته، التهاب مفاصل و بیماری آسیت می شود که منجر به افزایش تلفات و غیراقتصادی شدن پرورش آن می شود.
5- هورمون رشد جز استروئید های آنابولیک است چیزی شبیه تستسترون که ورزشکاران برای افزایش حجم عظلات خود استفاده می کنند. این هورمون ها تنها زمانی باعث افزایش حجم عظله می شوند که تمرینات سخت ورزشی توسط عظله صورت بگیرد. تا جایی که ما میدانیم مرغ ها ورزش نمیکنند.
6- ساختار هورمون ها پروتئینی می باشد که اکثرا با ورود به دستگاه گوارش هضم و اثر خود را از دست می دهند. مثل هورمون انسولین که همیشه به صورت تزریقی و مکرر استفاده می شود. حال اگر پرورش دهنده مرغ بخواهد هورمون تزریق کند باید هر 90 دقیقه این کار را صورت دهد زیرا فرکانس ترشح هورمون های طبیعی بدن مرغ به صورت پالسی و موجی است و بصورت مداوم نیست. حالا اگر این زمان را برای مرغداری با ظرفیت 50 هزار قطعه در نظر بگیریم، مرغدار باید تمام طول پرورش و در تمام ساعت های پرورش در حال تزریق هورمون باشد که این کار غیرعقلانی و ناممکن به نظر می رسد.
7- شرکتهای تولید کننده جوجه های گوشتی از دها سال پیش تا کنون تلاش زیادی در بهبود ژنتیک مرغ ها کرده اند به طوری که به طور متوسط هر سال، یک روز از طول دوره پرورش مرغ ها کاسته شده است که این امر منجر به مقایسه مرغ های پرورشی تجاری با مرغ های محلی شده است و شائبه استفاده از هورمون را در پرورش طیور تجاری بوجود آورد.
تمامی این دلایل، گواه بر عدم صحت استفاده از هورمون در مرغ است که گریبانگیر تولیدکنندگان می باشد زیرا مردم نمیتوانند قبول کنند که جوجه 40 گرمی ظرف 40 روز بیش از 2 کیلوگرم افزایش وزن داشته باشد. این در حالی است که تحقیق و اصلاح نژادهای مرغ گوشتی سالیان زیادی است که در حال انجام می باشد و هدف آن کاهش میزان دوران پرورش و اقتصادی کردن آن می باشد. در پایان امیدواریم با دلایلی که آورده شد دید شما در مورد استفاده از هورمون در پرورش طیور اصلاح کرده باشیم.
