کم خونی ویروسی طیور
کم خونی عفونی طیور اولین بار توسط یوسا در سال 1979 به عنوان یک بیماری جدید که توسط ویروس در جوجه های جوان ایجاد می شود گزارش شد. عامل بیماری ویروسی از خانواده سیرکوویریده است.
ویروس کم خونی عفونی جوجه نسبت به اغلب ضدعفونی کننده ها مقاومت بالایی نشان می دهد. جوجه ها تنها میزبان شناخته شده برای این بیماری است و در تمام سنین به عفونت حساس هستند اما ابتلا به بیماری در جوجه های سالم از لحاظ ایمونولوژی در طی 1-3 هفته زندگی سریعا کاهش می یابد. گزارش شده است که جوجه های نر نسبت به جنس ماده تلفات بسیار بالاتری دارند و همچنین چوچه های گوشتی حساسیت بیشتری نسبت به جوجه های تخمگذار از خود نشان دادند. علائم بالینی و مرگ و میر معمولا 10-14 روز بعد از تلقیح ویروس شروع می شود ولی مرگ و میر بیشتر از 30 درصد نیست. پرندگان مبتلا رنگ پریده هستند و پس از 12 تا 28 روز بعد از آلودگی می میرند. رنگ پریدگی لاشه و خونریزی زیرجلدی و عضلانی مشهود بوده و نواحی وسیعی از زیرپوست حاوی ترشحات سروزی به رنگ آبی تیره به خصوص در نوک بال ها و قسمت پائین ران می باشد.
در تعدادی از جوجه ها تورم سر و پا به علت ترشحات سروزی زیرجلدی ایجاد می گردد. از دیگر علائم این بیماری می توان به کم خونی شدید همراه با هماتوکریت پائین، سرکوب سیستم ایمنی بدن و افزایش حساسیت نسبت به سایر بیماری ها اشاره نمود.
کنترل بیماری:
استفاده از ضدعفونی کننده های وسیع الطیف در محیط پرورشی راه مناسبی از بروز و شیوع این بیماری می باشد. استفاده از واکسن های زنده و کشته بر علیه این ویروس نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
درمان:
با توجه به عدم وجود آنتی بیوتیک موثر و اختصاصی برای این بیماری بهترین روش درمان این بیماری استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف می باشد. همچنین با توجه به ایجاد کم خونی و خونریزی در جوجه ها بهتر است از مکمل های ویتامینی گروه B و ویتامین K استفاده نمود.
گروه علمی شرکت برسا – بهین رشد ساز آرین
در صورت هرگونه سوال در زمینه پرورش طیور با ما تماس بگیرید
لینک کانال شرکت برسا: https://telegram.me/bersaqom
